FAMILY HOUSE RENOVATION, LARISSA

 Είδος έργου: Κατοικία

Κατάσταση: Πρόταση-Μελέτη 

Έτος: 2025

         Επανασχεδιάστηκε μία υφιστάμενη μονοκατοικία με φέρουσα τοιχοποιία από χειροποίητους ψημένους οπτόπλινθους και πέτρα. Πρόκειται για μια λαϊκή αστική κατοικία με προτυποποίηση σχεδιασμού που ακουμπάει στις αρχές του 20ου αιώνα, ενώ η κατασκευή της είναι μεταγενέστερη.
        Η λειτουργία και η κατασκευαστική διάρθρωση ακολούθησαν το συνήθες πρότυπο που συναντάται με κατώι χαμηλού ύψους στην ημιυπόγεια στάθμη, η οποία παλαιότερα εξυπηρετούσε τις λειτουργίες αποθήκευσης των προμηθειών και της σοδειάς και σε περιπτώσεις κατασκευών στην ύπαιθρο, ακόμη και τον σταυλισμό των ζώων της οικογένειας. Ενώ το επάνω επίπεδο είχε χρήση κατοικίας.

         Επαναπροσδιορίστηκαν μέσω του σχεδιασμού τόσο η κάτοψη και η λειτουργία όσο και οι στάθμες της κατοικίας για να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες μίας οικογένειας με τρία παιδιά. Η κύρια επιφάνεια του σπιτιού ορίστηκε στη στάθμη του υπερυψωμένου ισογείου, ενώ αξιοποιήθηκε εν μέρει και η στάθμη του ημιυπογείου για κατοίκιση, η οποία διαθέτει εκτόνωση στην αυλή.

         Στο τμήμα του υπογείου, όπου χωροθετήθηκε με βάση τη νέα πρόταση κύρια χρήση κατοικίας, επαναπροσδιορίστηκε η στάθμη του δαπέδου του ισογείου, αυξάνοντας το ύψος της υπόγειας στάθμης για να καταστεί λειτουργική, ενώ χωροθετήθηκαν νέοι χώροι υγιεινής και αποθήκευσης. Αυτή η χειρονομία δημιούργησε δύο στάθμες στο ισόγειο και μια εσωτερική σύνδεση ισογείου και υπογείου.

         Σε σχέση με την υλικότητα, η μελέτη επικεντρώθηκε στην αναζήτηση της σχέσης του σήμερα με την εποχή που κατοικούνταν αυτό το κέλυφος, δηλαδή έως την εποχή του 1970-1980. Έτσι αναζητήθηκαν υλικά όπως το υαλότουβλο, τα κεραμικά πλακίδια σε cotto και λευκό χρώμα και οι ποπ χρωματισμοί σε συνδυασμό με φυσικές αποχρώσεις.

ENG

Project: Residence

Status: Proposal

Year: 2025

         A single-family house with load-bearing masonry of handmade fired bricks and stone was redesigned. It represents a typical example of vernacular urban architecture, with a design typology that refers to the early 20th century, although the construction itself is later.

         The original organization of the space followed the usual pattern: a low-height semi-basement, historically used for storing supplies, harvests, and in rural contexts even for stabling animals, while the elevated ground floor was used as the main living area.

         Through the new design, both the layout and the floor levels were redefined to accommodate the needs of a family with three children. The main living spaces were set on the raised ground floor, while part of the semi-basement, which opens directly onto the courtyard, was also transformed into habitable space. The floor level of the ground floor was adjusted to increase the clear height of the basement, making it functional. New sanitary and storage areas were introduced, and an internal connection between the two levels was created, generating a continuous flow within the house.

         In terms of materiality, the study focused on reconnecting the building with the character of the period in which it was inhabited up to the 1970s–1980s. Materials such as glass blocks, ceramic tiles in white and cotto tones, as well as vivid pop colors paired with natural finishes, were chosen to bridge past and present.