ΜΙΚΡΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΣΤΟ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΙ ΤΥΡΝΑΒΟΥ

Είδος έργου: Ανάπλαση 

Κατάσταση: Πρόταση

Έτος: 2025 

      Η μελέτη αφορά στη διαμόρφωση δυο δημόσιων χώρων, παιδικής χαράς και πλατείας, στο Αργυροπούλι του Δήμου Τυρνάβου. Οι παρεμβάσεις επιχειρούν ανασχεδιασμό και αναβάθμιση δύο ανενεργών, όμορων χώρων και συγκεκριμένα τμήμα της πλατείας και τμήμα της σχολικής αυλής του Δημοτικού Σχολείου Αργυροπουλίου. Στόχος αποτελεί η δημιουργία ενός ασφαλούς, λειτουργικού και αισθητικά αναβαθμισμένου δημόσιου χώρου για τους κατοίκους και τους επισκέπτες, που θα συνδυάζει περιοχές φύτευσης και περιήγησης, καθιστικά καθώς και περιοχή παιχνιδιού για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας. 

        Η μελέτη οργανώνεται γύρω από την πρόθεση αναβάθμισης των σχολικών αυλών προς όφελος της σχολικής κοινότητας και ταυτόχρονα απόδοσής τους στην τοπική κοινωνία προς χρήση μετά τη λειτουργία του σχολείου.

       Πρόκειται για τον χώρο που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του προαυλίου του Δημοτικού σχολείου Αργυροπουλίου, καθώς και στο τμήμα του χώρου της μικρής πλατείας που γειτνιάζει με τη σχολική αυλή.  Κεντρικός στόχος της μελέτης είναι η διακριτική ενοποίηση των δύο ανεξάρτητων μέχρι σήμερα χώρων, η αναβάθμιση της αισθητικής και λειτουργικής τους ποιότητας και η επίλυση της ανάγκης για ασφαλή και ελεγχόμενη πρόσβαση κατά τις ώρες λειτουργίας του σχολείου, αλλά και μετά τη λήξη του σχολικού ωραρίου. Επιδιώκεται η δημιουργία ενός δημόσιου χώρου αναψυχής, που θα περιλαμβάνει μια πρότυπη παιδική χαρά, η οποία θα είναι προσβάσιμη τόσο από μαθητές κατά τη διάρκεια λειτουργίας του σχολείου όσο και από δημότες με παιδιά εκτός σχολικού ωραρίου.

Αυτό επιτυγχάνεται από ένα διπλό σύστημα ελεγχόμενης πρόσβασης που επιτρέπει την ασφαλή λειτουργική ενοποίηση των δύο χώρων. Συγκεκριμένα δημιουργείται νέα πρόσβαση στο όριο της πλατείας και της παιδικής χαράς, καθώς και νέα περίφραξη με θύρα μεταξύ παιδικής χαράς και σχολικής αυλής. Με αυτές τις παρεμβάσεις η παιδική χαρά αποτελεί έναν ενδιάμεσο χώρο που δέχεται τους μαθητές με ασφάλεια κατά τη λειτουργία του σχολείου, ενώ επιτρέπει στους χρήστες την απογευματινή πρόσβαση χωρίς τη δυνατότητα εισόδου στη σχολική μονάδα.

      Στον χώρο της πλατείας διαμορφώνεται ένας γραμμικός διάδρομος κίνησης με αντιολισθητικό χαλαζιακό δάπεδο, ο οποίος λειτουργεί ως βασικός άξονας προσανατολισμού και ενισχύει την πρόσβαση προς την παιδική χαρά μέσα από μια ράμπα καθόδου προς τον χώρο παιχνιδιού. Ο διάδρομος αυτός οργανώνει τη ροή των επισκεπτών, καθοδηγεί οπτικά και λειτουργικά τον χρήστη προς το χαμηλότερο επίπεδο του παιδότοπου και ενοποιεί τις δύο περιοχές σε ένα συνεκτικό σύνολο. Η πορεία καθόδου δημιουργεί ένα υπόβαθρο κίνησης και στάσης, ενώ παράλληλα εξασφαλίζει άνετη και ασφαλή πρόσβαση για πεζούς, παιδιά, συνοδούς και άτομα με αναπηρία.

      Η ράμπα ήπιας κλίσης είναι πλήρως συμβατή με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας για ΑμεΑ και παιδικά καροτσάκια, επιτρέποντας την ασφαλή και άνετη κάθοδο προς την παιδική χαρά και την ομαλή ροή μεταξύ πλατείας και παιδότοπου. Παράλληλα, προστίθενται νέα καθιστικά στην πλατεία, χαμηλή φύτευση και ενισχύεται το υφιστάμενο πράσινο με τρόπο που ενώνει οπτικά τους δύο χώρους και διαμορφώνει ενιαία περιβαλλοντική ταυτότητα. Επίσης δημιουργείται ένας ενιαίος χώρος καθιστικών σε σχήμα V παράλληλα στη ράμπα για ευκολότερη εποπτεία των παιδιών από τους συνοδούς. 

      Η σχεδιαστική ιδέα της παιδικής χαράς στηρίζεται στην καθαρότητα και την ευανάγνωστη λογική των βασικών γεωμετρικών σχημάτων, τα οποία οργανώνουν τον χώρο και διαμορφώνουν μια συνεκτική μορφολογική γλώσσα. Το προϋπάρχον εξαγωνικό κιόσκι της σχολικής αυλής, διατηρείται και εντάσσεται στο σχεδιασμό, τόσο λειτουργικά ως σκιασμένο καθιστικό, όσο και συνθετικά. Παράλληλα αναπτύσσονται οι νέες συνθετικές «χειρονομίες» που εκδηλώνονται μέσα από τα παιχνίδια της παιδικής χαράς. Στην κάτοψη τοποθετούνται ως βασικά γεωμετρικά σχήματα: ο κύκλος, το τρίγωνο, το τετράγωνο, το εξάγωνο, η γραμμή, τα οποία αλληλοσυμπληρώνονται δημιουργώντας έναν σύγχρονο και ευδιάκριτο υπαίθριο χώρο παιχνιδιού.

      Ο λόφος–θόλος με τη σήραγγα και την τσουλήθρα βασίζεται σε κυκλική γεωμετρία, η αμμοδόχος αποδίδεται με καθαρή ορθογώνια χάραξη, ο λόφος αναρρίχησης αναπτύσσεται σε πυραμιδοειδή μορφή ως συνδυασμός τριών τριγώνων, το σπιτάκι κοινωνικοποίησης βασίζεται στο τετράγωνο, ενώ η κούνια έχει αναφορά στη βασική γραμμή. Τα σχήματα αυτά, δημιουργούν ένα περιβάλλον που τα παιδιά αντιλαμβάνονται άμεσα και τα χρησιμοποιούν με φυσικό τρόπο, ενθαρρύνοντας το ελεύθερο παιχνίδι και τις πολλαπλές διαδρομές κίνησης. Η χρήση διαφορετικών γεωμετρικών όγκων προσδίδει ποικιλία, ρυθμό και ταυτότητα στη σύνθεση, ενισχύοντας την φαντασία και την δημιουργικότητα. 

      Η διάταξη των κατασκευών στο χώρο επιτρέπει ασφαλείς ζώνες πτώσης και ανεμπόδιστη κυκλοφορία. Οι κατασκευές και το δάπεδο αποτελούνται από ένα ενιαίο δάπεδο ασφαλείας από χυτή ελαστική επίστρωση (ΕPDM) δύο χρωματικών τόνων ώστε να εξασφαλίζεται η ασφάλεια πτώσης και η ελευθερία κινήσεων. 

      Στη μελέτη διατηρούνται και αναδεικνύονται επίσης τα υφιστάμενα δέντρα που βρίσκονται περιμετρικά, προσφέροντας φυσική σκιά και μικροκλίμα. Η φύτευση ενισχύεται στη δυτική πλευρά με φυλλοβόλα δέντρα, αλλά και χαμηλή φύτευση με χαμηλούς θάμνους, ανθεκτικά μεσογειακά είδη που λειτουργούν ως φυσικά όρια ανάμεσα στις επιμέρους ζώνες.

      Ο σχεδιασμός βασίζεται σε σύγχρονες προδιαγραφές ασφάλειας, εργονομίας και καθολικής προσβασιμότητας. Με τη διαχείριση των υψομετρικών διαφορών, τη δημιουργία των νέων εισόδων–εξόδων, την περίφραξη και τη συνολική αναβάθμιση του χώρου παιχνιδιού και της πλατείας, επιτυγχάνεται η πλήρης λειτουργική ενοποίηση των δύο μέχρι σήμερα ξεχωριστών, ανενεργών δημόσιων χώρων. Το σύνολο των παρεμβάσεων που προβλέπονται στη μελέτη οδηγούν σε ελεγχόμενη και ασφαλή πρόσβαση για μαθητές και δημότες εντός και εκτός σχολικού ωραρίου αντίστοιχα, σε βελτίωση της ποιότητας ζωής και της καθημερινής εμπειρίας των κατοίκων, στη δημιουργία ενός ενιαίου, ζωντανού και φιλόξενου υπαίθριου πυρήνα παιχνιδιού και αναψυχής.